Tomaten wassen, de pitjes en het sap eruit scheppen en in heel kleine stukjes snijden.
Ham en mozzarella ook in kleine blokjes snijden en samen met de tomaat, de kwark en de kruiden door elkaar scheppen. Genoeg kruiden toevoegen, even proeven;-)
Het bladerdeeg uitrollen of als je plakjes bladerdeeg hebt, deze plakjes aan elkaar plakken zodat je een rechthoek hebt. De kwarkvulling op het bladerdeeg verspreiden en voorzichtig oprollen.
In de voorverwarmde oven 30 - 35 minuten bakken.
Deze strudel is genoeg als voorgerecht voor 4 personen. Ik verdubbel de hoeveelheden als ik het als hoofdgerecht maak. dan krijgt iedereen 2 stukken!
Tip: Voor het bakken de strudel insmeren met een beetje melk of een geklopt ei, dan krijg ie een mooi bruin korstje.
Heerlijke frisse Vlierbloesem Siroop met Citrusfruit
We lachen speciaal voor de foto;-)....!
Onze wandeltochten in de bergen...Als kind boeit je dat niet zo!
En de herinneringen daaraan zijn dan ook aan de humeurige kant... Ik kan me nog duidelijk voor de geest halen dat ik vreselijk zat te balen, pijn in mijn benen had en liever met de kabelbaan omhoog ging (wie niet?!) De schoonheid van de bergen, de frisse alpenlucht, de prachtigste bloemen, het ontging mij als kind totaal!
Liever was ik achter gebleven op de camping, beneden aan het meer, om daar te zwemmen met onze vriendjes en vriendinnetjes. Totdat we bij die gezellige berghut kwamen, waar ze op het terras heerlijke alpengerechten serveerden. Daarbij dronken we altijd Holunderblütensirup met mineraalwater. Die heerlijke frisse smaak van vlierbloesem vergeet je nooit meer!
Nu, zelf ouders geworden, zeulen we onze zoons ook regelmatig mee de bergen in. Achter in mijn hoofd spookt altijd: wat doen we ze aan?! Natuurlijk hebben ze er weinig zin! Ze zitten veel liever achter hun tablets of smartphones.. en het kost ons enige overredingskracht ze weer in de bergschoenen te krijgen...
Na een inspannend stukje wandelen/klouteren/klimmen zorgen we er altijd voor dat we uitkomen bij een gezellige hut op de alm waar we heerlijk kunnen uitrusten en lunchen. Daar paaien we de mannen mee! En natuurlijk is meteen alle inspanning vergeten en genieten we van een heerlijke Vlierbloesemsiroop met mineraalwater!
Vlierbloesem Siroop ingrediënten:
1 bio-citroen 1 bio-sinaasappel 1kg rietsuiker 25 gr citroenzuur/wijsteenzuur (verkrijgbaar bij deToko) 25 st. vlierbloesems (mei-juni) Bereiding: Sinaasappel en citroen wassen met warm water en in schijfjes snijden. Suiker, citroenzuur en 1 liter water aan de kook brengen en paar minuten laten koken. De vlierbloesem zoveel mogelijk ontdoen van groene steeltjes en liefst ongewassen in een weckglas of pot doen die afgesloten kan worden. Voeg hier de schijfjes sinaasappel en citroen toe en giet hierover de nog warme suikersiroop, zodat alles goed onder de siroop staat. Sluit de pot af en laat ca.3 dagen trekken. Ik zet de pot altijd op een koelere plek, bv in de kelder. Elke dag even omroeren en ervoor zorgen dat de citroen en sinaasappel goed onder de siroop staan. Anders kan het gaan schimmelen. Na 3 dagen door een fijne zeef met neteldoek gieten zodat alle harde deeltjes eruit gefilterd worden. De siroop nogmaals aan de kook brengen. Vervolgens in schone flesjes gieten en en goed afsluiten. Deze siroop zou een jaar goed moeten blijven. Dat heb ik nog niet geprobeerd want bij ons is ie normaliter in no-time op... Ik moet meer maken!
Je kunt ook witte suiker gebruiken; de siroop wordt dan lichter van kleur
TIP:
Ga vlierbloesem plukken na een paar dagen mooi weer op een zonnige dag
Pluk dan alleen de schermen die helemaal open zijn en er fris uitzien met veel
geel stuifmeel. Was de schermen het liefste niet want daarmee was je ook het stuifmeel weg en dat geeft nou juist de meeste smaak.
Na een roerig weekend met een Weense Songfestival winnaar (Conchita Wurst) is het tijd voor een échte Wiener Schnitzel!
Deze schnitzel herinner ik me groter dan groot, gemaakt van super-mals kalfsvlees. Vroeger bij ons thuis aten we eigenlijk nooit schnitzel (wel de Kartoffel Salat) eenvoudigweg omdat er toen weinig kalfsvlees te koop was bij de slager. Die aten we als we in Oostenrijk onze vakanties doorbrachten: s'winters, zomers, paasvakanties, alle vakanties! Man-man, wat heerlijk en indrukwekkend was zo'n wagenwiel in een krokant paneerlaagje en een aardappelsalade erbij; om je vingers bij af te likken! Met een halve liter Spezi (half cola/half fanta) of een frisse Apfelschorle (appelsap met mineraalwater) waren wij als kinderen superblij..
Tegenwoordig zijn we bescheidener met onze vleesconsumptie en snijden zo'n ding vaak door midden...
Ook is kalfsvlees niet meer zo "comme il faut" dus maak ik de schnitzels van een goed stukje varkensvlees, kalkoen of kip. In Oostenrijk echter wordt een Wiener Schnitzel nog steeds bereid van kalfsvlees en dat is wel iets om ongegeneerd naar uit te kijken;-)
Hier mijn altijd-succes-recept van de Wiener Schnitzel:
Ingrediënten:
4 (ongepaneerde) schnitzels van varken/kip/kalkoen
1 ei (met een vork losgeklopt in een schaal)
50 gram paneermeel (in een aparte schaal)
50ml zonnebloem olie (of andere neutraal smakende olie)
1 afgestreken EL paprikapoeder (mild)
zout en peper
(naar smaak chilivlokken)
1 citroen (in partjes)
Bereiding:
De schnitzels bestrooien met peper en zout. Dan eerst door het geklopte ei halen en vervolgens aan beide zijden door het paneermeel. Alles goed aandrukken.
De olie met paprikapoeder en evt. wat chilivlokken mixen.
Op een bakplaat bakpapier leggen en dit insmeren met wat paprika-olie.
Schnitzels hierop leggen en ook beide zijden met de olie besmeren. Dit gaat erg makkelijk met een kwastje.
In een voorverwarmde oven op 220 graden celcius, 20-25 minuten bakken (hete lucht oven niet voorverwarmd op 200 graden celcius). Gebruik je kalfsvlees dan is hoogstwaarschijnlijk 18 minuten voldoende)
Ze worden iets minder vet dan wanneer je de schnitzels in een koekenpan zou bakken, maar ze snmaken verrukkelijk en minder vet is goed;-)
Schijfje citroen erbij en een heerlijke aardappelsalade (zonder mayo!) en smullen maar...
Recept voor Kartoffel Salat:
Ingrediënten
800 gram vastkokende aardappelen
1 ui
2 EL olie
300 ml kippenbouillon
4 EL witte wijnazijn
zout en peper
beetje suiker
peterselie / tuinkers of bieslook
5 EL olie
Bereiding:
Ongeschilde aardappelen in ca. 20 minuten gaar koken, beetje af laten koelen en pellen.
De ui fijn raspen (evt fijnsnijden) en in 2 EL olie langzaam glazig smoren. De kippenbouillon er bij gieten en wachten tot het kookt.Van het vuur af halen en 4 EL witte wijn azijn, peper en zout naar smaak en snufje suiker toeveoegn.
De uien-bouillon in een grote schaal gieten en de gepelde, in stukjes gesneden aardappel aan de nog warme bouillon toevoegen. Op smaak brengen met Olie en één van de verse kruiden.
GUTEN APPETIT!
Wil je echter een ouderwetslekkere Wienerschnitzel, gebakken en gesouffleerd zoals het eigenlijk hoort in " Butterschmalz" of olie? Bekijk dan deze video & maak 'm snel na! Mahlzeit!!
Rond 1900 ontwikkelde een Zwitserse Reform-arts, Maximilian Bircher, voor het eerst Muesli. Hij noemde zijn creatie "Spys" of "appeldieet-spijs". Het oorspronkelijke gerecht bestond uit versgeraspte appels, met schil en klokhuis (!), aangevuld met havervlokken, hazelnoten, water, citroensap en gecondenseerde (zoete) melk. Deze Birchermuesli werd in korte tijd zeer populair.
Oudste vegetarisch restaurant van Europa
In restaurants als het legendarische "Gleich" of het nog altijd populaire "Hiltl" in Zürich stonden/staan Birchermüesli op de menukaart.
Birchermuesli naast de Caprese...
Vanaf de jaren '50 dienden Zwitserse huisvrouwen dit regelmatig op als avondeten voor hun familie. Ook in de keukens van gevangenissen, tehuizen, kloosters en kazernes stond Birchermuesli vaak op het menu.
Al snel weken de Bircher-Muesli-recepten af van het origineel. Men begon joghurt, suiker of room toe te voegen en al vanaf de jaren '40 wordt er industrieel muesli gemaakt. In de beruchte en hippe '70's hoorde muesli tot een alternatieve ecologische levensstijl. In Duitsland werden alternatieve geitenwollensokken -types ook wel de"Müesli's"genoemd. Tegenwoordig staat Müesli voor gezond en bewust ontbijten. Negeer dan wel de ingrediënten op het pak want je zult schrikken van de hoeveelheden suiker... Wil je een wat minder zoete muesli dan zul je hem zelf moeten maken en ohoh wat is dat makkelijk en lekker! Vanmorgen heb ik een mega-lekkere variatie op de muesli gemaakt, lekker krokant gebakken in de oven.
Recept Krokante Muesli: Oven voor verwarmen op 150 graden (hete lucht) Meng in een grote kom de volgende ingrediënten: -500 gram havervlokken -3 EL honing ( als je zoeter wilt, meer honing gebruiken) -1 TL kaneel (naar smaak) -3 EL zonnebloemolie -1 bakje zaden/pitten (gemengd) of 150 gram gehakte hazelnoten -een handvol gedroogde vijgen en abrikozen (in stukjes gehakt) -water Alles goed door elkaar mixen en water toevoegen tot de massa een beetje aan elkaar plakt met klontjes. Even proeven of je de smaak goed vindt anders nog ingrediënten naar smaak toevoegen. Massa goed uitspreiden over een bakblik dat je bedekt hebt met bakpapier en in de voorverwarmde oven schuiven. Elke 10 minuten even kijken of de boel niet aan brandt want dat gebeurt heel snel! Telkens even omscheppen en weer terug te oven in tot het mooi lichtbruin is en lekker ruikt. Totaal ongeveer 30 -40 min bakken. Ik heb een brede 90 cm oven en kan de massa goed uitspreiden. Heb je een kleinere oven dan wellicht in 2 keer bakken omdat de muesli anders binnen in niet krokant wordt. Af laten koelen tot het krokant is en bewaren in een luchtdichte container. Bon Appétit! p.s.: je kunt heel veel verschillende ingrediënten toevoegen, net wat je lekker vindt zoals cranberries, kokos, gedroogde banaan, stukjes chocola, geraspte sinaasappelschil, etc. Wel oppassen dat je sommige ingrediënten pas na het bakken toevoegt omdat ze kunnen verbranden/smelten.
Sinds vorige week steken de groene blaadjes van de Allium Ursium (Daslook in het Nederlands, Duits Bärlauch en in het Frans Aïl des Ours) weer de kop op. Heb je het toevallig in je tuin staan, let op want het woekert gigantisch! Ja!.. maar dat vind ik niet erg omdat je er verrukkelijke pesto's en sausen mee kunt maken. Ook is het goed in te vriezen of in een potje met een laagje olie erop in de ijskast te bewaren. Ze zeggen wel een jaar...
Hier in Nederland is het een soort onkruid dat beschermde status heeft en dus niet wild geplukt mag worden. In Duitsland heeft het hoog-culinaire waarde en wordt op de markt in grote bossen verkocht. Trendy restaurants hebben het op hun menukaart en de bio-markten liggen er vol mee.
Het seizoen loopt van maart tot pak 'm beet eind mei en het beste kun je het aanplanten in je eigen tuin. Heb je geen tuin dan moet je naar Duitsland;-) want hier heb ik het nog niet te koop gezien.
Wel was ik erg blij verrast dat het tuincentrum Rebel in Huizen dit jaar wat daslook plantjes had staan, helaas maar een paar.... Maar zet er een paar in je tuin en je hebt volgend voorjaar een heerlijke kruidenvoorraad aan daslook!
Daslook plantjes bij tuincentrum Rebel
Wilde daslook op een schaduwrijke plek
Ook de bloemetjes zijn eetbaar
Als onze tuin weer te vol staat met het look dan maak ik een gigantische voorraad van onderstaand recept. Ik laat de kaas er uit en voeg dat pas weer toe op het moment dat ik ermee ga koken. Je hebt zo een jaar lang een heerlijke saus voor pasta's, puree's, tomatensalade, marinades, etc,etc.
Recept
voor überlekkere Bärlauch Pesto:
Gooi de volgende ingrediënten in je keukenmachine en maal tot het een mooi groen kleurtje heeft gekregen en het een gladde pesto is geworden.
-200 gr Daslook (ca 300-350 blaadjes) gewassen en droog
-150 gr gemixte pitten (bv.Pijnboom, Zonnebloem, Pompoen)
-250 ml zonnebloemolie
-250 ml olijfolie
-100 gr Peccorino of Parmezaanse kaas in stukjes
-beetje peper
-beetje meer zout
Ziezo, je pesto is klaar! Snel wat pasta koken, gedeelte van de pesto erdoor roeren met een beetje pastawater (wat je opgevangen hebt) en klaar ben je! Nu nog wat goede tomaten erbij en je hebt een verrukkelijke maaltijd.Voor dit gerecht mag je me s'nachts wakker maken..
Over zout wordt veel en overtuigend gepraat en geschreven. Iedereen heeft daar wel een mening over en soms weet ik het niet meer: wat is nou gezond en wat niet? Zit ik nou gewoon gif te eten? Onlangs stuitte ik op een artikel van Felix Olschewski op www.urgeschmack.de Ik vind dat hij een erg interessante website/blog maakt over alles wat met gezonde en lekkere voeding te maken heeft; met duidelijke "voors" en "tegens", zonder te gaan prediken of overtuigen. In dit artikel beschrijft hij de verschillende zouten en hun mogelijke werking. Ben je het Duits niet zo goed machtig dan volgt hier de Nederlandse vertaling: Is duur zout gezonder? Is Himalaya zout van betere kwaliteit? Is geraffineert keukenzout slecht voor je gezondheid? Waarom is er tussen verschillende zoutsoorten zo'n groot prijsverschil, soms 100 keer zo duur? Deze en andere vragen onderzoekt dit artikel. Allereerst de belangrijkste vraag: Weke soorten zout zijn er? Er zijn oneindig veel zoutproducten, die je in grote lijnen in 2 groepen kunt indelen: Zeezout Zeezout wordt gewonnen uit zeewater door droging of verdamping. Daaronder vallen ook de producten Fleur de Sel en Sel Gris. 30% van de wereldproductie bestaat uit zeezout. Steenzout Steenzout ontstaat uit sedimentatie (afzetting) van zeewater, ten dele ook door verdamping van grondwater. Het wordt gewonnen in de bergen. Hieronder vallen ook producten die als kristalzout en Himalayazout. Steenzout dekt de overige 70% van de zoutproductie. Strikt bekeken bestaat er alleen maar zeezout. Het ene is zogenaamd "vers", het andere (steenzout) wat ouder. Links- of rechtsom gaat het in wezen om Natriumchloride, NaCl. Voor de rest zijn het piepkleine verschillen. Keukenzout Keukenzout dat in de handel en op de tafel van de klant belandt, is zee- of steenzout, dat gereinigd en gebleekt is en waaraan anti-klonter middel is toegevoegd. Dit gebeurt uit praktisch oogpunt: het grootste deel van de wereld zoutproductie is bedoeld voor de industrie en die heeft schone bestanddelen nodig en een constante kwaliteit. Het bleken van het zout voor een mooier product en het middel tegen klontjes in het zout, zijn niet schadelijk voor de eindverbruiker. Hier zouden we het artikel kunnen beëindigen. Maar klaarblijkelijk is zout een groot "issue" geworden. Er zijn oneindig veel producten en prijsverschillen. De eerder genoemde piepkleine details zouden het verschil moeten maken. Wat zijn de verschillen in detail? Wanneer het zout gereinigd wordt zou er in het oerzout nog iets anders moeten zitten. We gaan een stapje terug: waaruit bestaat puur, verdampt zout of nieuw gewonnen steenzout? Er kunnen mineralen, kleurstof, as en algen in zitten. Afhankelijk van het gebied waar het zout gewonnen wordt, zijn deze stoffen in verschillende mate aanwezig. Na de zoutwinning kan het zout gerookt worden of gemengd met kruiden en aroma's. Waarom per definitie de Himalaya? Er wordt veel over Himalayazout (Himalayan Sea Salt) gesproken. Hier gaat het toch simpelweg om steenzout. Goede marketing heeft het bekendheid gegeven. Himalaya klinkt mythisch, spiritueel, zuiver en gezond. De lichte verkleuring krijgt het door de kleine mineraaldeeltjes. Het is niet gezuiverd, niet gebleekt en in de regel bevat het het geen anti-klonter middel. Dat onderscheidt het van het gewone tafelzout. Smaken de zouten verschillend? Met zekerheid kunnen we zeggen dat verschillende zoutsoorten verschillend kunnen smaken. Hiervoor zijn twee oorzaken: Aroma en Textuur. De karakteristieke zoutaroma's ontstaan (afgezien toegevoegde aromas/roken) voornamelijk door verschillende algendeeltjes, mogelijk ook door leem, as en mineraaldeeltjes. Significant groter is de invloed van textuur op de smaak die we proeven bij zout. De vorm van de zoutkristallen is zo belangrijk dat enkele leveranciers van de levensmiddelenindustrie meer dan 30 verschillende varianten van eenzelfde geraffineerde zoutsoort verkopen. Van deze kristalvorm hangt niet alleen de eerste smaak af, maar ook van het ontvouwen van die smaak op de tong en hoe lang dat duurt. Zoutproducenten kunnen dit doelgericht beïnvloeden,zodat dezelfde hoeveelheid zout milder of juist intensiever smaakt. Of die verschillen in aroma in de praktijk werkelijk worden waargenomen, is twijfelachtig. Een paar onderzoeken laten zien dat het lastig is om een soort zout dat in water is opgelost nog te onderscheiden van andere soorten (www. tagesspiegel.de/wissen/himalayasalz-schmeckt-teures-salz-wirklich-besser) Heeft men verschillende soorten zout nodig? Nee, zuiver fysiologisch bekeken heeft de mens alleen maar zout nodig. Dat hoeft geen bijzonder duur of zeldzaam zout te zijn. Zout op zich is genoeg. Maar is geraffineerd zout niet ongezond? Is ongeraffineerd zout niet veel gezonder? Er wordt beweerdgeraffineerd zout zeer ongezond zou zijn. Deze beschuldigingen zijn met name op het internet vaak opvallend identiek en zelden onderbouwd met een wetenschappelijke bron. Het zou een gif voor je cellen zijn, bijzonder agressief, zonder voedingsstoffen. En door het bleken zou het zeer scherp smaken, dat zou iedereen die het vergelijkt , meteen opmerken. Enzovoort.. In een later artikel zal het over zout en gezondheid gaan. De kritiek op geraffineerd keukenzout gaat met name over de zuivering (verwijdering van alle overige (mineraal) stoffen), het bleken en het toevoegen van anti klonteringsmiddel. Als keukenzout zo'n verschrikkelijk gif zou zijn, zou het niet op de markt zijn, ook omdat er nog weinig mensen over zouden zijn die het nog zouden kunnen kopen. Maar de toevoeging van anti-klontermiddel is onnodig. Ook is het goed mogelijk en denkbaar dat door raffinage (en bleken) stoffen achterblijven die schadelijk zouden kunnen zijn voor de gezondheid zoals aluminium en chloor. En het klopt dat door zuivering mineraalstoffen verwijderd worden. "Ongeraffineerd zout, met name uit de Himalaya, is veel gezonder omdat het vol zit met waardevolle mineralen!" Dit is echter een klassiek geval van misleiding en het ontbreken aan motivatie om zelf na te denken. Geraffineerd keukenzout bestaat voor ca 98% uit Natriumchloride. Himalayazout bestaat volgens de kleine lettertjes op de verpakking voor 97% uit Natriumchloride. We zien hier dus een verschil van 1% op het totaal. Bij een zeer ruim gemeten dag-consumptie van 20gr zijn dat slechts 200mg mineraalstoffen. Dat is bijvoorbeeld nog niet eens 1% van je dagelijkse magnesium behoefte. Het grenst aan idioterie, je behoefte aan essentiële mineralen uit zout te willen halen. Wie dat echt wil proberen, zal daaraan vermoedelijk overlijden. Zelfs het gebruik van zout als aanvulling/supplement valt in het niet bij de geconcentreerde hoeveelheid voedingsstoffen in bv een ei of een lepel boerenkool zitten. Daarnaast is door de Codex Alimentarius internationaal geregeld dat zout als levensmiddel aangeboden, minimaal 97% natriumchloride moet bevatten. Maar zelfs zouten die dat niet bevatten en eventueel op een andere manier aangeboden worden, liggen meestal minimaal rond de 95% NaCl. Geraffineerd keukenzout smaakt scherp en is erg zout! Als keukenzout zeer intensief smaakt, is de oorzaak zelden te vinden in de 1% meer NaCl, maar veel eerder in de vorm van de zoutkristallen. Wanneer het zeer zout smaakt, is het juist goed: dan heb je voor dezelfde werking minder zout nodig. Smaakt duurder zout beter? Is duurder zout gezonder? De prijs heeft totaal geen invloed op de smaak van zout. Maar de mens houdt van verhalen. Dat is helemaal niet erg. Maar het betekent dat zijn zintuiglijke waarneming in de regel gefilterd worden door herinneringen en ideeën. En wanneer daar de Himalaya oprijst en boeddhistische monniken in prachtige gewaden door dat mentale beeld lopen, dan heeft dat aanwijsbare invloed op de smaak van zout. Dat is menselijk en komt overeen met het Placebo- en Nocebo-effect. Zoals mensen die rustig met hun familie van de maaltijd genieten, het eten vaak beter smaakt dan mensen die snel voor de televisie eten. Feit is dat zouten verschillend kunnensmaken. Ook is bewezen dat maar weinig mensen in een blinde test zoutsoorten met absolute zekerheid kunnen indelen. Van beter of slechter kan nauwelijks sprake zijn. Het is een kwestie van smaak. Vergiftiging door duur zeezout? Wanneer het zout niet geraffineerd wordt, heeft het niet alleen alle mogelijke goede stofjes, maar ook mogelijke giffen. Zoals bijvoorbeeld in het geval van de Dode Zee, die erg veel Bromide bevat. Met zout uit de Dode zee hebben mensen zich al met succes vergiftigd. Een ander aspect, dat ten aanzien van de belasting van andere zoutmeren in de wereld in ons achterhoofd moet blijven. Wat is kosher zout? Kosher zout gaat met name om de vorm van de zoutkristallen. Deze vorm is geoptimaliseerd om bloed aan de oppervlakte van vleesproducten op te zuigen. Hierbij kan het ook om geraffineerd zout gaan. Wat is Bio-zout? Zout wordt niet verbouwd maar gewonnen. Vandaar dat het niet onder bio-reglementen kan vallen. Toch zijn er ondertussen zulke stempels/stickers o.a. in Nieuw Zeeland. Je kunt je afvragen wat het nut daarvan is. Daarbij is het toch wel ecologisch onverantwoord om voorkeur te geven aan zout uit Nieuw Zeeland en niet aan gigantische aanbod aan regionale zouten en andere regionale producten. Conclusie Zout is inderdaad niet altijd zout. En toch komt praktisch alle zout uit de zee. Zouten kunnen zeer verschillend smaken. Dat komt niet door de prijs of door een speciale herkomst maar met name door de vorm van de zoutkristallen en een klein beetje mineraal-, algen- en asresten. De verhalen van dure zouten zijn zeker spannend en wekken mooie beelden op, welke effectief invloed hebben, minstens op het waarde-oordeel van een product. In de meeste gevallen zijn het toch meer mythen en verhalen dan praktische relevante feiten.
Zout als mineraalleverancier te zien is naïef. Het aandeel mineralen is zo gering dat de dagelijkse behoefte bij lange na niet gedekt kan worden en dus niet significant is. Wie het meest van een kostbaar zout wil genieten moet het pas na het koken toevoegen. Doe je dat tijdens het koken dan gaan de mogelijk subtiele onderscheidende smaken verloren. Geraffineerde keukenzouten zijn geen puur gif. Vanwege de mogelijke aluminium- of chloorresten, kan het zinvol zijn een ongeraffineerd product te kiezen. Maar ook hierbij opletten wat er in zit en waar het zout vandaan komt (zie Bromide vergiftiging).Zout hoeft geen 10 euro per 100 gr te kosten!
Zeker weten doe ik het niet, waar deze Flammkuchen vandaan stamt?
Je vindt recepten in Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Oostenrijk. Sommige met gistdeeg bereid, andere alleen met bloem en water, soms hartig, soms zoet...
Dit Flammkuchen recept is wel héél aantrekkelijk voor onze jongens omdat het super eenvoudig is (zonder gist) en om je vingers bij op te eten! Heb je een keer weinig tijd en zin in pizza, probeer dan dit heerlijke alternatief eens uit en laat me weten wat je ervan vond, ok?
Ingrediënten voor het deeg:
2EL Olie
125ml water
250 ml bloem
grote snuf zout
Ingrediënten voor beleg:
2 rode of witte uien (en een beetje boter/olie voor de koekenpan)
1beker creme fraiche
1beker sour creme
peper en zout
100 gram zeer fijn gesneden spekjes
Beetje bieslook
Bereiding:
De oven voorverwarmen op 250 graden (hete luchtoven 220 graden)
Uienringen langzaam garen in een koekenpan met wat boter of olie, tot ze glazig zijn.
Alle ingrediënten voor het deeg goed kneden en zeer, zeer dun uitrollen. Zure room en creme fraiche mengen, peper en zout naar smaak toevoegen en over het deeg verdelen.
Uien met de spekjes over de creme fraiche verdelen en op de onderste richel 20 minuten in de oven bakken. Met bieslook rolletjes bestrooien en opdienen met een grote groene salade of een wortelsalade.
Als je minder calorieën wilt eten dan kun je de creme fraiche vervangen door halfvolle quark (20%);-)
Zaterdag hockeyden wij alle drie, mijn broer, jongere zusje en ik. Eerst bij Shinty in Driebergen en later bij Schaerweijde. Iedereen in de familie leefde voor die wedstrijden, mijn moeder kwam vaak kijken en mijn vader zette zich in als scheidsrechter of voor het bestuur. Weinig tijd was er over om te koken, dus haalden wij af en toe frietjes bij de lokale snackbar. Maar meestal maakte mijn moeder snel een tomaten-soep met als toetje overheerlijke Kaiserschmarren en verse appelmoes. Eén gote calorieën-bom, perfect voor een zaterdag vol sport! Of gewoon zomaar lekker nagenieten van die heerlijke skivakantie in Oostenrijk!
Nagekookt uit het tijdschrift "Essen und Trinken" nr.3/2006 Ingrediënten:
60 gr rozijnen
( 2 El Stroh rum)
8 eieren (M)
500 ml melk
1 zakje vanillesuiker
250 gr meel (gezeefd)
125 gr suiker
snufje zout
170 gr boter
poedersuiker
appel- of pruimencompote of bolletje vanille ijs
Bereiding:
Rozijnen 2 uur in rum weken (of in water). Alle eieren splitsen. Eigeel met melk en vanillesuiker beetje schuimig mixen met een handklopper, dan meel er door mengen. Eiwit met snufje zout stijf kloppen en langzaam 50gr suiker erdoor mixen. Eiwit voorzichtig door het deegmengsel scheppen en vervolgens de rozijnen er voorzichtig door roeren. Bakblik invetten met 20 gr boter en het deeg erover verspreiden. In het midden van een voorverwarmde oven op 220 graden bakken (hete lucht 200 graden). 10 - 15 minuten. Af en toe kijken of de Schmarren niet aanbrandt! Als de Kaiserschmarren mooi goudgeel is uit de oven halen.
75 gr boter in een anti-aanbak koekenpan smelten. De Schmarren met 2 vorken in grove stukken hakken en de helft van de Schmarren in de boter bruin bakken. Hierbij langzaam 50 gram suiker toevoegen en zo lang bakken tot de suiker licht gekaramelliseerd is en de schmarren een krokant korstje heeft.
Nu de tweede helft van de schmarren op dezelfde manier bakken. Bestrooien met een dikke laag poedersuiker en meteen serveren met de compote of vanille-ijs. Liebe Grüsse, Elisabeth
Afgelopen week was ik uitgenodigd voor een Themomix demonstratie in Hilversum. Ik had nog nooit van Thermomix gehoord en was nieuwsgierig waarom dit, in een aantal landen, zo'n 'hot-selling' apparaat is.
Wij hebben thuis op het aanrecht een MagiMix die zijn dagelijkse rondjes draait.. En samen met de staafmixer ben ik, tot nu toe, een gelukkige huisvrouw;-) Na wat googlen zag ik dat de Thermomix naast hakken ook kan koken en toen was mijn interesse gewekt! Sally Baldrick gaf de demo, een Nieuw-Zeelandse expat, die dit wondermachientje al weer wat jaartjes gebruikt. Dagelijks, net als ik mijn Magimix, en dus werd ik nog nieuwsgieriger! Sally begon enthousiast met het maken van poedersuiker (uit gewone suiker!) en deed daar vervolgens wat citroenen en ijsklontjes bij en serveerde ons een heerlijke frisse "Lemonade", alleen de wodka ontbrak...;-)
Als voorgerecht maakte zij in no-time een heerlijke wortel-pompoen soep met koriander en wat ovenverse gorgonzola-broodjes. Het brooddeeg werd als eerste in de machine bereid en vervolgens in de oven geschoven om te laten rijzen/bakken. In dezelfde machine werden toen de groenten/uien gehakt/gestoofd/gekookt tot een prachtig soepje, Ware Magie! Als hoofdgerecht serveerde Sally een verrukkelijke risotto, ook "from scratch" gemaakt in de Thermomix, ongelooflijk! Het wonder apparaat hakt/snijdt/kneedt/stooft/kookt.... Ook het heerlijke bosvruchten-ijs kwam uit deze Thermomix. Het kan geen koffie zetten en niet frituren, maar verder bijna alles!
Natuurlijk heb ik mijn bedenkingen, want Sally is een ervaren cateraar en sowieso snel en goed met koken en entertainen van haar gasten. Wat geeft die machine extra? Behalve iets minder afwas want alles gaat in één "pan"...? Vandaag ging ik in mijn MagiMix poedersuiker maken maar dat lukte niet helemaal. Het werd iets fijner van structuur maar leek totaal niet op poedersuiker , ook niet na 5 minuten draaien in de machine. Kennelijk heeft de Thermomix met zijn 4 gehoekte messen een ander effect. Bij Sally was het met één druk op de knop veranderd van suiker in poedersuiker... Die poedersuiker is natuurlijk een leuke binnenkomer. Het echte voordeel van de Thermomix zit 'm, denk ik, in het snijden/hakken/bakken in één machine. Vandaar dat de Duitse fabrikant deze machine Vorwerk noemt, dat legt goed uit wat de machine kan. In Duitsland kun je weinig tot geen voorgesneden/ voor-gehakte groenten vinden. Daar wordt veel meer thuis "from scratch"bereid. Nu doe ik dat ook zoveel mogelijk met de staafmixer en de MM maar ik moet vervolgens alles overhevelen naar een of meerdere pan(nen) om het verder te bereiden. Vragen die mij nu naderhand bezighouden zijn: is de machine wel groot genoeg voor een gezin met twee grote jongens die rugbyen....? hoe gaat het met de Nederlandse kost als aardappels, groenten, vlees of een boerenkoolstamppot? Of een gehaktballetje? Ik heb een prachtmachine gezien die veel kan maar wil toch nog wat meer weten van dit wonderapparaat! Ik denk dat ik me nog maar eens door Sally laat inviteren....
